-
1 przyprawiać
przyprawiać [pʃɨpravjaʨ̑], przyprawić [pʃɨpraviʨ̑]1) ( dodać przypraw)\przyprawiać coś czymś etw mit etw würzen [ lub anmachen]2) ( przymocować) befestigen, anmachen3) (książk: doprowadzić) verursachen\przyprawiać kogoś o mdłości/zawrót głowy bei jdm Übelkeit/Schwindel erregen -
2 Horn
die Hörner im Orchester waren etw zu leise rogi w orkiestrze były trochę za słabo słyszalne -
3 róg
w rogu stoi lampa in der Ecke steht eine Lampena rogu an der Ecke[zaraz] za rogiem [gleich] um die Ecke\róg obfitości Füllhorn ntzapędzić kogoś w kozi \róg jdn in die Enge treibenprzyprawić komuś rogi jdm Hörner aufsetzen ( fam) -
4 smak
bez \smaku ohne Geschmack, fade[gorzki/kwaśny/ostry] w \smaku [bitter/sauer/scharf] im Geschmackprzyprawić coś do \smaku etw abschmecken3) ( apetyt)jeść ze \smakiem mit Appetit essen4) ( gust)urządzać/ozdabiać ze \smakiem mit viel Geschmack einrichten/schmückenw dobrym/złym \smaku geschmackvoll/geschmacklos5) obejść się \smakiem leer ausgehencoś jest komuś nie w \smak etw passt jdm nicht ins Konzept, etw geht jdm gegen den Strich ( fam)
См. также в других словарях:
przyprawić — dk VIa, przyprawićwię, przyprawićwisz, przyprawićpraw, przyprawićwił, przyprawićwiony przyprawiać ndk I, przyprawićam, przyprawićasz, przyprawićają, przyprawićaj, przyprawićał, przyprawićany 1. «przymocować, przyczepić coś brakującego,… … Słownik języka polskiego
przyprawić — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 … Słownik frazeologiczny
przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyprawiać – przyprawić rogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobiecie: zdradzać męża : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy był w delegacji, żona przyprawiła mu rogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyprawiać — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… … Słownik języka polskiego
gęba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gębabie; lm D. gąb || rzad. gęb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} jama ustna, wargi, miejsce narządów mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gęba od ucha do ucha. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… … Słownik języka polskiego
róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… … Słownik frazeologiczny